Yeniden Küreklere
uç dallarından çınarın
unutturulduğu yerden
kör budaktan
gövdenin akıl tutulmasından
uykulu toprağın yamacından
çiylerinden yeli öpen yaprağın
sarmaşığın gizlediği kuru daldan
bulutundan, suyunun kıyısından
yeniden kurmaya yorgun düşü
adamız özledi fırtınayı
sevgilim,
hadi; yeniden küreklere.
Şerif Erginbay
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder