 |
| Değirmene yaptığım ilk köprü, 1988 |
Değirmene Dar Köprü
Birkaç karacaağaç:
Konuksever dallar bolluğu!
Kabuğu delen her çiviyle kanlarımız karıştı birbirine
ve nasırlarımız. Barıştırdık derenin iki yakasını.
Günü ötelere doğru genişletti baltamız her inişinde.
Kış çıkagelirdi sonunda: uzun aldırmazlıklar çağı!
Uzun bir soluğun içine sığışır,
kuşlarla bir söylerdik o gizli türkümüzü.
Ve o uzak sevgili,
eskiyen bir yalnızlığı değiştirmeye gelirdi bana.
Sözün kendi içine göçtüğü zamana başlardık.
Taşkın deresi toprak kokulu öpüşlerini sunardı birkaç kez,
düşlerimizi ayartırdı, ve biz
gerçeğin geniş kucağına çağlardık.
Şerif Erginbay
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder